Kaptan Sinek ve Görünmezlik Sanrısı

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Mevlânâ’nın anlattığı bir hikâyede bir sinek, bir gemiye konar ve kendini kaptan zanneder.

Gemiyi o yönetiyor sanır, dalgalarla mücadele ettiğini düşünür.

Ama gemi limana yanaşınca sinek uçar gider, kimse onun varlığını bile fark etmemiştir.

Bugün de çevremizde, kendini mühim sanan ama kimsenin gerçekten önemsemediği tipler var.

Ne fikir üretirler ne katkı sağlarlar; ama her ortamda kendilerini merkeze koyarlar.

Kibirle büyür, yalnızlıkla küçülürler.

Herkesin çevresinde bir tane vardır ondan.

Kendini mühim sanan, ama kimsenin gerçekten sevmediği.

Toplantıya geç gelir, ama “beni bekliyordunuz değil mi?” der.

Sosyal ortamlarda her konuda fikri vardır, ama hiçbir konuda bilgisi yoktur.

Kendini “düşünce lideri” sanır, ama kimse onun peşinden gitmez.

Bir cümle kurar, üç jestle süsler; ama o cümle ne kalbe dokunur ne akla.

Bu karakter, kalabalıkta yalnızdır.

Çünkü kibir, onu görünmez yapar.

İnsanlar onunla konuşmaz, sadece sabreder.
O ise bunu “saygı” sanır.

Gücünü hep bir yerden alır:

Bir makamdan, bir partiden, bir ekran köşesinden.

Ama o güç gidince, sesi de gider.

Ve geriye sadece “ben demiştim” cümlesi kalır—kimsenin duymadığı.

Sağlıcakla Kalın

Abdullah Çalık/Büyüklere Masallar 1