“Mikrofonda Büyüyen Sesler”

Anadolu Fm, Çocukların Dünyasıydı 90’lı yıllarda yerel bir radyoda çocuklara yönelik programlar yapıyordum. O mikrofonun başına geçtiğimde sadece yayın yapmıyor; çocukların hayal dünyasına misafir oluyordum. Canlı bağlantılarda onların sesiyle stüdyonun havası değişir, yayın bir oyuna dönüşürdü.   Sorduğum bilmecelerin cevabını bazen onlar değil, ben bilemezdim. İşte o zaman programın en eğlenceli kuralı devreye girerdi: Bilmecede çuvallayan, canlı yayında şarkı söylerdi. En çok istenen parça da belliydi: “Ben Hep Seni Düşünürüm.” O dizeleri sesime katıp söylüyordum, bazen hafif utanarak, bazen gülerek… ama hep içten.   Bir gün bir çocuğa şu soruyu sordum: “Dolabın içinde üç domates var, bunlardan hangisi kovboy?” Duraksamadan cevap verdi: “Hepsi Kızılderili!” Stüdyoda kahkaha koptu. Ben bildiğimi sanırken, cevaba yakalanmıştım. Şarkı söyleme sırası yine bendeydi.   Ama ben de boş durmazdım. Yayına bağlanan çocuklara aynısını yapardım. Bilmeceyi bilemeyen miniklerden “Mini Mini Bir Kuş” performansı istemek, hem yayını neşelendirirdi hem hafif bir tatlı telaş yaratırdı. Böylece karşılıklı eğlenceli bir oyun doğardı. Bugün geriye dönüp baktığımda, o yayınlar sadece eğlence değil; bir bağ kurma biçimiydi. Mikrofon, ses kadar sıcaklık da taşırdı. Bu yüzden o dönemki yayınlar hâlâ benim için sadece bir meslek değil, bir yaşam biçimi. Çocukların sesi, bilmeceyle gelen kahkahalar, yayına sinen neşe… hepsi hâlâ kulaklarımda.