“Sevmenin Bedeli.Kendinden Geçmek”

5

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Bir yanım kimseyi çok sevmeyin derken bir yanımda sevin diyor.

Bu ikilem belki de yok ediyor gecenin bağrına düşen hislerimi.

Özlemek ile ölmek arasında çok bir fark yok diyorlar.

Sahi özlerken de ölüyormuş insan.

Beklerken de can veriyormuş. Terk edilirken de son nefesini…

Peki ya çok seversek? Sonrası?

Çok basit cevabı. Lâyığından bir ayrılık, terk ediliş…

Sonra sana kalan hisler, özlemler, anılar ve de fotoğraflarla avunduğun günler…

Bakınca o maziye yine tebessüm ediyorsan aynı şekilde seviyor, resimlerden yüzünü okşayıp acı bir tebessüm ediyorsan hâlâ seviyorsun.

Diyor ya şair;

“Yazmaz,

Aramaz,

Sormaz…

Sonra gelir,

Bir “Merhaba” der!

Ve yine…

O kazanır!

Kaç gece mağlup oldum merhaba demediğin halde.

Var olma hissin bile mutlu ediyor beni.

Aynı gökyüzünde nefes almak avutuyor yüreğimi.

Sen yine de yazma, sorma kabulum ama bir merhaba de şu gözlerime.

Çok sevmek de böyle işte azizim.

Peki ya sevmemek?

Yaşanan yaşanıyor ve diyorsun ki; bir daha asla.

Ama unutuyorsun ki neyi yapmam dersen ilk onu yapıyorsun, içinde buluyorsun kendini.

Her şey zıttı ile kaim evrende. Nefret varsa sevgi de var.

Ve insan her an sevilmeye muhtaç.

Düşmem bir daha bir çift bakışa diyorsun ama düşen yüreğinden bihaber oluyorsun. Velhasılkelam azizim;

Sevmeyin diyemiyorum çünkü bir gereksinim.

Ama çok sevmeyin. Kendinizden geçecek kadar.

O sizi terk edip gidince hiçbir şey olmamışcasına tüm anılarınızı silip, limanları yakıp giderken siz çok sevmeyin.

Kendinizi terk edecek kadar.

Bir zamanlar yüreğimden çıkan bir söz ile son vermek istiyorum.

Siz onu severken kendinizi terk ettiniz bunu biliyor musunuz derttaşlar?

AYŞE NUR İSMAİL.
13.10.2025