Kamuda Metal Yorgunluğu: Liyakatsizliğin Sessiz Çöküşü.
Kamu koridorlarında artık ayak sesleri değil, iç çekişler yankılanıyor. Metal yorgunluğu, sadece fiziksel değil; liyakatsizliğin bir sonucu olarak ruhsal bir çöküşe dönüşüyor.
Koltuklar eskimiyor, ama o koltuklara oturanlar ne kadar hazır? Bir görev tanımı değil, bir ehliyet meselesi bu. Çünkü kamu, sadece iş değil; adaletin, güvenin ve vicdanın temsilidir.
Liyakat, bir kurumun kalp atışıdır. O sustuğunda, sistem nefes alamaz.
“Bizim çocuk” anlayışıyla yapılan atamalar, sadece bir kişiyi değil; bir kurumu, bir şehri, bazen bir ülkeyi yorar.
Metal yorgunluğu, liyakatsizliğin doğal sonucudur. Çünkü yanlış yerde duran her kişi, doğru olanların enerjisini tüketir.
Yaşar Ne Yaşar Ne Yaşamaz: Bir Tebligatın Anatomisi
Geçen yıl emekli oldum. Emekli Sandığı’ndan maaş alıyorum. Ama birkaç gün önce elime bir tebligat ulaştı: SGK beni “Genel Sağlık Sigortalısı” yapmış ve adıma 3 bin lira prim borcu çıkarmış.
Şaşkınlıkla okudum. 25 yıl memuriyet, 1 yıldır emekli maaşı… Ama sistem beni hâlâ çalışmıyor sanıyor.
Bu evrağı hazırlayan memur, imzalayan şef…
Gerçekten soruyorum:
Elinizde vatandaşın çalışıp çalışmadığını görebilen bir sistem varsa, aynı sistem neden onun emekli olduğunu göremiyor?
Devletin 1 kuruşu dahi kutsaldır. Peki ya gönderilen taahhütlü posta masrafı?
Yazık değil mi?
Bu olay, sadece bir hata değil; liyakatin eksikliğinin somut bir örneği. Çünkü doğru yerde olmayan bir görevli, sadece evrak değil; güveni de yanlış yönlendirir.
Yorgun Kadrolar, Taze Fikirler
Gençler geliyor, ama önlerinde duvarlar değilse bile duvar gibi insanlar var. “Biz böyle gördük” diyenler, değişimi değil, düzeni koruyor.
Oysa kamu, durağan değil; yaşayan bir organizma olmalı. Rotasyon, eğitim, denetim ve liyakat, bu organizmanın vitaminleridir.
Liyakat Olmadan Reform Olmaz
Yasalar değişebilir, sistemler güncellenebilir. Ama liyakat yoksa, her reform bir makyajdan ibarettir.
Kamuya alınan her kişi, sadece bir çalışan değil; bir temsilcidir. Ve o temsil, halkın devlete olan güvenini belirler.
Liyakat, sadece diploma değil; sorumluluk, etik ve adalet duygusudur.
Uzun lafın kısası;
SGK hâlâ beni tanımıyor olabilir ama siz tanıdınız.
Bu yazı, bir tebessümle okunduysa görev tamamdır.
Sağlıcakla kalın
Abdullah Çalık
Bunu beğen:
Beğen Yükleniyor...
İlgili
YEREL KOCAELİ sitesinden daha fazla şey keşfedin
Subscribe to get the latest posts sent to your email.