News
Katre katre dökülürken vicdanımız hâlâ kör,sağır ve dilsizi oynuyoruz.
Anı yaşa cümlesini maalesef ki sadece kalbimizde hüzne yar olan dakikalık olaylarla dolduruyoruz
Peki ya sonrası…
Sonrası bir hiç ya da yaşam gayem buna izin vermiyor diyerek konuyu kapatmak. Farkında mısınız kaç ayları devirdi ölen insanlığımız?
Kim bilir kaç kefene sarıldı merhametimiz,kaç gece Güneşin doğmasını bekledi donmuş olan sedamız?
Ne kadar ağladı kim bilir bombaların arasında kalırken yaşama sevdamız?
Hasret kaldık gündüzlere,yemeye, içmeye hasret kaldık temel gıdamız olan insanca yaşamaya.
Şimdi halimiz bir bebeğin çizgi film izlemesi gibi.
Sadece bakıyoruz,masumlar katlediliyor ve sadece izliyoruz.
Çocuklar uyurken sessiz olunmalı ölürken değil! Çocuklar yalnızca kovalamaca oynarken kaçmalı savaş uçakları arasında bombalanırken değil.
Bir çocuk elindeki şekeri düştü diye ağlamalı ekmeğim yok diye değil.
Bir anne kollarını evladına sarılmak için açmalı pürmelalini sağır dünyaya anlatmak için değil.
Bir bebek gözlerini dünyaya umutla açmalı vahşetler yaşanan dumanlar arasında değil.
Bir çocuk öperek uyandırılmalı göğsünde zalimlerin hançerini hissederek değil.
Üşüdüğünde titremeli mesela bomba sesleri ile korktuğunda değil.
Ve bir çocuk annesine çiçekler götürmeli kefeninini değil.
Bir baba işine gidip gelmeli, eve gelince evladını, ailesini görmeli.
Harp meydanında kopmuş cesetlerini değil,evladını bağrına basmalı toprağını değil.
Ve çocuk patlayan topu için üzülmeli savaş toplarının sevdiklerinin parçalarını oradan oraya dağıttığı gördüğü için değil.
Okurken hecelemeli, son nefesini verirken değil.
Bir kardeş belki de aynı eşya diye alınmadı diye ağlamalı cansız bedenini ,canını toprağa gömerken değil. Ve bir kişi aynı anda hem selayı hem de ezanı hissetmemeli kulaklarında.
Velhasıl DOĞARKEN ÖLMEMELİ.
Şimdi bu sesleniş vicdanım var diye ortalıkta dolanan kalp sahiplerine.
” Sence de artık zamanı gelmedi mi lâl olan dillerimizin,fersiz gözlerimizin ve ölen yüreğimizin dirilmesinin vakti gelmedi mi?
Velhasıl kelam kardeşim insan olmanın vakti gelmedi mi?
AYŞE NUR İSMAİL.
YAZARLARIMIZ
YAZARLARIMIZ
YAZARLARIMIZ
YAZARLARIMIZ
YAZARLARIMIZ
YAZARLARIMIZ
Sıradaki haber:
Acın neredeyse canın oradadır…
